Η αλήθεια είναι ένας ωκεανός που τον ταξιδεύεις με την απορία και όχι με την αμφιβολία

Σάββατο 9 Ιουλίου 2011

Προς Χρήστο Γιανναρά: Ντροπή σας για όσα γράψατε για την Πλατεία Συντάγματος!




Ο Χρήστος Γιανναράς και ο αληθινός "Συρφετός των Σκουπιδιών" *

Από ένα γιατρό, αυτόπτη μάρτυρα της κτηνωδίας των αρχών στην Πλατεία Συντάγματος

Δεν θα γράψω πολλά λόγια κ. Γιανναρά, ούτε θα σας επιτεθώ.

Απλά θα σας θυμίσω ότι λίγες μέρες πριν το άρθρο σας όπου αποκαλείτε την καλοκαιρινή ραστώνη των παιδιών της Πλατείας Συντάγματος σκουπίδια συρφετού, έγιναν άλλα, πολύ πιο σοβαρά γεγονότα. Γεγονότα που γέμισαν πολλούς πολίτες με κρατικό τρόμο και την πλατεία αποκαϊδια. Εσείς, αντί να αναρωτηθείτε γιατί έγινε η πλατεία αποκαϊδια και να κατηγορήσετε με θάρρος τους υπαίτιους και τους ηθικούς αυτουργούς, επιτεθήκατε με απαίσιο τρόπο, στους και πάλι αυξανόμενους επιζώντες, που προσπαθούν να κρατήσουν με πάθος αναμμένη την ελπίδα. Σχεδόν σαν να ας ενόχλησε το ότι θα αγωνίζονται να την αναγεννήσουν από τις στάχτες της και θέλετε -μαζί με πολλούς άλλους- να ρίξετε την οριστική βολή.

Τις στάχτες και το χάος κύριε καθηγητά, τα προξένησαν οι κτηνώδεις παρακρατικοί και το εσκεμμένο σπρώξιμο ενός απεγνωσμένου, άμαχου πλήθους προς το ιατρείο, από την ψυχοπαθολογικά οργανωμένη αστυνομική βία που "απαντούσε" στους παρακρατικούς, χτυπώντας γέροντες, παιδιά, κοπελίτσες, ανάπηρους και άρρωστους.

Εάν κύριε Γιανναρά θέλατε να βρείτε "σκουπίδια συρφετού" θα ήταν καλό λοιπόν να γυρίσετε το βλέμμα σας όχι στους ναρκομανείς που έτυχε να βρουν καταφύγιο ανάμεσα στα άμαθα παιδιά της Πλατείας -με την ανοχή (τουλάχιστον, δεν υπάρχουν στοιχεία για παρακρατική εμπλοκή) της αστυνομίας. Φυσικά το πρόβλημα είναι σοβαρό, αλλά με εκπλήσσει η σκληρότητα της κρίσης σας για τους μόλις αυτοργανούμενους πολίτες. Με απογοητεύει πλήρως η σκλήρυνση της γνώμης σας για τους γυμνούς νέους ανθρώπους, στους οποίους ΤΩΡΑ οφείλατε να είστε δίπλα και όχι ένας ακόμα εξωτερικός τιμητής.

Για να γυρίσουμε στα σκουπίδια λοιπόν, όπως έγραψα και στο συναρθρογράφο σας στην καθημερινή κ. Τέλλογλου, ίσως θα ήταν καλό να θυμηθείτε ποιοι ζήτησαν να σκοτωθούν μπροστά στο Σύνταγμα διαδηλωτές, ποιοί να τυφλωθούν διαδηλωτές από πλαστικές σφαίρες, ποιοί είπαν ότι στο υπόγειο ιατρείο του Συντάγματος οι γιατροί κάναμε ερωτικό πάρτυ με τους αναρχικούς φορώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες και ποιοί έκοψαν αυτιά και έσπασαν κεφάλια μπροστά στο ναό της Δημοκρατίας. Επίσης, θα ήταν άξιο λόγου να δείξετε ποιοί λήστεψαν συγγραφείς μέσα σε αστυνομικά τμήματα και ποιοί ψευτοπνευματικοί άνθρωποι έχουν πουλήσει την ψυχή τους στο αχρείο και οχετικό ψέμμα. Οχετικό, όπως οχετός κ. καθηγητά.

Τέλος, αν και δεν έχω καμμία πίστη σε κανένα (υπάρχον) κόμμα εξουσίας, το τέλος της Ελλάδας δεν θα έρθει με την "άρνηση" της Νέας Δημοκρατίας να ψηφίσει το Μνημόνιο 2 ώστε να σπάσει το ηθικό του λαού άμεσα και όχι από την αυριανή πολιτική της: Θα έρθει μόνο με την φυσική ή ηθική εξόντωση των καλύτερων παιδιών της - των παιδιών σας: Αυτή, για την οποία κ. καθηγητά απλά σιωπήσατε ενώ ήδη τη ζητούν και την ξεκίνησαν.

Θα σας θυμήσω μια φράση από το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (ΙΣΤ, 19-22):

19 ἔγνω οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ἤθελον αὐτὸν ἐρωτᾶν, καί εἶπεν αὐτοῖς· περὶ τούτου ζητεῖτε μετ᾿ ἀλλήλων ὅτι εἶπον, μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με;

20 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς, ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται· ὑμεῖς δὲ λυπηθήσεσθε, ἀλλ᾿ ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται.

21 ἡ γυνὴ ὅταν τίκτῃ, λύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτῆς· ὅταν δὲ γεννήσῃ τὸ παιδίον, οὐκέτι μνημονεύει τῆς θλίψεως διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον.

22 καὶ ὑμεῖς οὖν λύπην μὲν νῦν ἔχετε· πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία. καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ᾿ ὑμῶν.


Εκεί έξω, ήταν -και είναι- αυτά τα μάτια τα παιδιά που ονειρεύονται ένα καλύτερο κόσμο. Σε αυτή τη ζωή,σε αυτή την εποχή, ακόμα και εάν μας κοστίσει τη ζωή. Αυτά τα μάτια δάκρυσαν και αυτά τα στηθάκια πόνεσαν μέσα στο κολαστήριο του Συντάγματος στις 29.06.2011.

Για αυτή την Αλήθεια, οφείλατε να γράφετε, αλλά δεν το κάνατε.

Κύριε καθηγητά, πιθανώς να μην είχατε την αποδοχή που ήταν αναμενόμενη από τα νέα, μπερδεμένα παιδιά, που άντεξαν να μείνουν σε συνελεύσεις, ενώ οι "ωριμότεροι" και "σώφρωνες" πολίτες, επέλεξαν να κάνουν κοινωνικό αγώνα με αντηλιακό και όχι με Mallox. Όμως. το κίνημά μας ποτέ δεν είχε για εσάς τη δημόσια χολή που εξάγετε για αυτό στο άρθρο σας.

Κάνει πολύ κακό στην ψυχή κ. καθηγητά, να μας προβάλλουν οι αχρείοι και να μας λησμονούν οι αθώοι.

Αλλάξτε σελίδα. Εμείς, τη γυρίσαμε ήδη.

Γιώργος Θωμαϊδης


*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου