Προς Κυριάκο Μητσοτάκη και λοιπούς γόνους: Παραιτηθείτε από την κληρονομική έδρα, όχι από το δωρεάν αυτοκίνητο.

Κύριε Μητσοτάκη (Κυριάκο),

σας γράφω προσωπικά, αλλά ουσιαστικά είστε ο εμβληματικός παραλήπτης.

Πληροφορήθηκα με έκπληξη τη δημόσια ανακοίνωση της παραίτησής σας από το βουλευτικό αυτοκίνητο και κάποια άλλα οικονομικά βοηθήματα (ή προνόμια) που λαμβάνουν οι βουλευτές. Η κίνησή σας, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται ανιδιοτελής. Αναρωτιέμαι,πόσο ανιδιοτελής όμως μπορεί να είναι, όταν είναι γνωστό πως ούτε σας επιβαρύνει ιδιαίτερα, ούτε μπορεί να γίνει από κάθε βουλευτή και κυρίως γίνεται και δημόσια και πολύ αργά και τη στιγμή που η οικογένειά σας έχει περισσότερο από ποτέ ανάγκη μια καλή δημόσια εικόνα.

Θα μείνω σε αυτό: Όπως καταλαβαίνετε, η βελτίωση της δικής σας φήμης (η οποία είχε τρωθεί από τη σχέση σας με τη Ζήμενς και τη στήριξή σας στο Μεσοπρόθεσμο) θα βελτιωθεί κάπως. Επίσης, η οικογένεια σας θα ωφεληθεί: Ο παππούς σας, Κ.Μητσοτάκης, στη διαβόητη συνεντευξή του στον ΣΚΑΙ, έδειξε να μην δίνει μεγάλη σημασία στο να θα σκοτωθεί κόσμος στην πλατεία Συντάγματος. Η αδερφή σας, Ντ. Μπακογιάννη, πέρα από τη στήριξή της στο Σχέδιο Ανάν, ζήτησε τη βίαιη -και αντισυνταγματική- διάλυση των δομών των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα και επιτίμησε για 1000 ευρώ το Πανεπιστήμιο Αθηνών, όταν αυτό οργάνωσε δημόσια εκδήλωση για τα αίτια της κρίσης,με ομιλητές καθηγητές και τον Μ.Θεοδωράκη. Ο ανιψιός σας τέλος, Κ. Μπακογιάννης, ενώ είναι δήμαρχος σε μια από τις πιο φτωχές περιοχές της Ελλάδας, με την πιο υψηλή εσωτερική μετανάστευση λόγω φτώχειας, τάχθηκε υπέρ του Μνημονίου και όλων των άλλων πολιτικών.

Όλοι, οικογενειακά, έχετε γίνει συνδαιτημόνες κοινών, κατά συρροήν δολοφόνων, των George Bush Ι και ΙΙ, και ουδέποτε είπατε μια δημόσια λέξη για τα εγκλήματά τους ή για τη στάση του κόμματός τους, τοοποίο, στις 3 Αυγούστου, προτιμά να μην πληρωθούν οι μισθοί στις ΗΠΑ από το να φορολογηθούν οι πολύ πλούσιοι. Μήπως αυτό, σας θυμίζει τη δική σας πολιτική; Προτιμάτε να μην φορολογηθούν ουσιαστικά οι πλούσιοι, αλλά να δανειζόμαστε σε βάρος του λαού.

Να σημειώσω επίσης ότι ενώ έχετε κάνει κριτική στο ένα ή στο άλλο μέτρο για κάποια δάση, δεν έχετε κάνει καμμία δημόσια κριτική στον Κ.Μητσοτάκη, ο οποίος, πρακτικά, ζήτησε "στην ανάγκη", οι διαδηλωτές να εκτελεστούν στο Σύνταγμα δημόσια εάν πήγαιναν να καταλάβουν το δημόσιο κτίριο της Βουλής, την ώρα που ψηφιζόταν ό,τι για αυτούς είναι η εκποίηση της πατρίδας μας, την οποία υποστηρίξατε. Δεν νομίζω οκ. Κ.Μητσοτάκης να ξεχνάει, από τη δική του μακρά πείρα, ότι οι πυροβολισμοί και οι νεκροί στις διαδηλώσεις δεν μπορεί ποτέ να γίνονται τελείως "στοχευμένα": θα σκοτώνονταν δηλαδή και γυναίκες, παιδάκια,κοπελίτσες, άμαχοι, γέροντες, ανάπηροι."Παράπλευρες απώλειες" δηλαδή, όπως τις ονόμασε η Αμερική, του οικογενειακού σας φίλου G.Bush I, το 1991.

Επίσης, η πράξη σας ήρθε πάρα πολύ αργά και στην πλέον ειρωνική στιγμή: Τη στιγμή που ο λαός μας προετοιμάζεται να βουλιάξει στη λύπη, εσείς απλά παραιτείστε από το δωρεάν αυτοκίνητο(που πιθανώς και να μην σας αρέσει αισθητικά). Η πράξη σας έγινε δημόσια (άρα τολμώ να υποθέσω καθόλου διακριτικά και χωρίς να θιγείτε από τη δημοσιότητα, όπως κάποιος που θα το έκανε διακριτικά).

Όμως, ενώ παραιτείστε από αυτά, εσείς όπως και όλη η οικογένειά σας, δεν λέτε λέξη για την κοινωνική αδικία. Υποστηρίζετε οικονομικά προγράμματα, που τολμούν να ισχυρισθούν ότι τον λαό μας θα τον σώσουν οι ίδιοι που τον καταστρέφουν και τον ληστεύουν κάθε μέρα.

Εάν παρόλαυτά όλα όσα λέω είναι λαθεμένα, και όντως διαφέρετε, έστω στο ζήτημα της πολιτικής ηθικής της εικόνας, θα σας προτείνω μια άλλη χειρονομία, που θα σας καθάρει δια παντός. Μια χειρονομία πρωτότυπη και όχι μια κοινότοπη επανάληψη της ιστορίας με το αυτοκίνητο, που και άλλοι πριν από εσάς έκαναν, χωρίς να αλλάξουν τίποτε άλλο...

Παραιτηθείτε από τη βουλευτική έδρα και καλέστε όλες και όλους βουλευτές εξελέγησαν κληρονομικά στις έδρες πατέρων, μητέρων, θείων, νονών, αδερφών και πεθερών. Την αρχή, μπορείτε να την κάνετε με τον αρχηγό σας Α.Σαμαρά (ανιψιό βουλευτή και εγγονό πολιτικών) και Γ.Παπανδρέου (γιο και εγγονό πρωθυπουργών), την αδερφή σας (αρχηγό κόμματος κόρη πρωθυπουργού) και περίπου ογδόντα βουλευτές που είναι και οι μόνοι με σταθερές έδρες, άρα και σταθερή προοπτική για την κατάκτηση αξιωμάτων. Επίσης, καλέστε όλους τους δημοτικούς άρχοντες συγγενείς πολιτικών, με πρώτο τον ανιψιό σας (Κ.Μπακογιάννη, ο οποίος δεν ήταν μόνιμος κάτοικος Ευρυτανίας) και τον Δήμαρχο της Γλυφάδας Μ.Βαρβιτσιώτη, να κάνουν το ίδιο.

Η έδρα σας, όπως και το κόμμα της αδερφής σας, όπως και η εκλογή του ανιψιού σας στην Ευρυτανία, όπως και όλων των άλλων, είναι οικογενειακές υποθέσεις. Δεν είναι τυχαίο ούτε ότι το κόμμα της κ. Μπακογιάννη υπάρχει δημοσκοπικά μόνο στην Κρήτη και μάλιστα ακριβώς όπου είχε ισχύ και το Κόμμα Νεοφιλευθέρων του παππού σας, το 1977. Τώρα, 34 χρόνια μετά, επαναλαμβάνεται η ίδια τακτική: Ένα κόμμα-σφήνα στα πλευρά της ΝΔ, το οποίο θα διεκδικήσει ένα ρόλο για κάποιο μέλος της οικογένειάς σας, στην κεντρική πολιτική σκηνή, σε μιαεποχή με αμφίβολη την αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος.

Αυτά, κ. Μητσοτάκη, δεν είναι δημοκρατία: Είναι πολιτική θρησκοληψία, που διαιωνίζεται μέσα από ένα πλέγμα χαρών, τοπικών παραγόντων, συνήθειας αγράμματων τμημάτων του λαού και προβολής των σπουδών του κάθε γόνου. Για αυτό το τελευταίο, θα σας πως απλά ότι τα Πολυτεχνεία μας, οι Ιατρικές, τα Βιολογικά και τα περιφερικά ΑΕΙ, είναι γεμάτα απολυμένους επί συμβάσει καθηγητές, στη δική σας ηλικία, οι οποίοι μπήκαν στην Ελλάδα με Πανελλήνιες και έκαναν την έρευνά τους με υποτροφίες. Δεν απέφυγαν τις Πανελλήνιες, όπως τα παιδιά της άρχουσας τάξης, δεν σπούδασαν έξω μέσα από το βολικό κύκλωμα των ιδιωτικών σχολείων αλλά με αγώνα, ούτε μπήκαν στα ΑΕΙ όπου σπουδάζουν τα παιδιά της διεθνούς ελίτ χάρη στις -συχνά πολύ ματωμένες- διασυνδέσεις των γονιών τους αλλά πήγαν σε αυτά ως ταλαντούχοι ερευνητές.

Δεν είστε λοιπόν οι πιο άξιοι Έλληνες, όσο και εάν έχετε πιθανώς αυτή την καλά καλλιεργημένη ψευδαίσθηση. Ούτε η χώρα μας χρειάζεται "μοντέρνες" εικόνες, όπως οι χλιδάτες, κοινωνικά ανύπαρκτες ΜΚΟ γύρω από τον Γ.Παπανδρέου και τα διαπλεκόμενα με απατεώνες και δολοφόνους Ιδρύματα. Χρειάζεται σύγχρονη πολιτική, βγαλμένη από τα καλύτερα παιδιά αυτού του λαού και οργανώσεις λαϊκής βάσης (ΜΚΟ και μη) που να πρωτοπορούν στην κοινωνική δικαιοσύνη.

Κάντε λοιπόν ένα αληθινό βήμα, και όχι απλά αλλαγή αυτοκινήτου.

Γιώργος Θωμαϊδης

Προς Βασίλη Μαρκεζίνη: Κύριε Καθηγητά, οι άριστοι επαγγελματίες σας βρέθηκαν: Όχι στις επιχειρήσεις, αλλά στο μπούνκερ του Ιατρείου του Συντάγματος.

29.06.2011

Κύριε Καθηγητά,

Αυτή τη στιγμή, μαίνεται δίπλα μας ο βομβαρδισμός των ασθενών μας με βαρειά, ληγμένα ασφυξιογόνα και των αθώων,αμάχων πολιτών,από τα βλήματα του παρακράτους. Εδώ μέσα λοιπόν, κατάλαβα ποιοί ήταν οι αληθινά άριστοι: Νέοι επιστήμονες, συνάδελφοι, που κατέβηκαν εδώ, για να δώσουν τη γνώση τους στο χειμαζόμενο λαό μας. Με τους γιατρούς ως αφετηρία, θα το γενικεύσω: Όσοι γενναίοι άνθρωποι με γνώση, συμμετέχουν ενεργά στον απευθερωτικό αγώνα του λαού μας.

Είμαι από τους ανθρώπους που και εκτιμούν και μελετούν προσεκτικά όσα λέτε για τα ζητήματα της ειδικότητάς σας. Συμφωνώ μαζί σας απόλυτα για την ανάγκη ύπαρξης μιας κυβέρνησης από το λαό, η οποία, όπως δείχνουν τα πράγματα, θα προέλθει "από το πεζοδρόμιο" όπως έχετε πεί. Επίσης, σε αντίθεση με πολλούς από τους επικριτές σας, δεν φοβάμαι καθόλου τις λέξεις "αξιοκρατία", "άμιλλα", "αριστεία" και -επίσης σε αντίθεση μαζί τους- τις χρησιμοποιώ στο πολιτικό μου λεξιλόγιο.

Είπατε λοιπόν ότι για μια καλώς κυβερνώμενη Ελλάδα η λύση θα είναι "ένα εντελώς διαφορετικό πολιτικό σκηνικό, που θα έχει φτιαχτεί από νέα υλικά, “όχι από επαγγελματίες πολιτικούς αλλά από 40άρηδες και 45άρηδες, πετυχημένους επαγγελματίες, που αντιλαμβάνονται την ανάγκη να βοηθήσουν την πατρίδα”*. Εκεί, όμως τίθεται το ερώτημα. Λέτε πως του λαού μας θα πρέπει να ηγηθούν οι άριστοι- στον τομέα τους.

Οι άριστοι τους οποίους αναζητάτε, αποτελούν μέρος του προβλήματος το οποίο επιθυμείτε να λύσετε. Παρά τις πιθανές απόπειρές τους (που πρέπει να αποδειχθούν) να φέρουν νέα νοοτροπία στη δική τους επιχείρηση ή στο χώρο εργασίας τους, αυτό δεν αρκεί καθόλου. Για να κυβερνήσεις ένα λαό, χρειάζεται πρώτα από όλα, η βιωματική γνώση των αναγκών του και η στιβαρή θέληση να αγωνιστείς για το δίκαιό του, μια ιδιότητα άσχετη -και πολύ συχνά αντίθετη- από την επιμονή που οδηγεί στην επαγγελματική επιτυχία. Αλλά, ακόμα και η επαγγελματική επιτυχία σε κάθε περιβάλλον, είναι πολύ αμφίβολο εάν είναι αποτέλεσμα της μεγάλης ικανότητας και της ηθικής ενός επαγγελματία ή απλά κάποιου ταλέντου, των οικογενειακών δικτύων και της ικανότητας του να επιζήσει στο κάθε σύστημα.

Γνωρίζω πάρα πολλούς γιατρούς οι οποίοι έχουν υψηλή εργασιακή ηθική, αλλά είναι ανίκανοι να αντιληφθούν τι υπηρετεί το κοινό καλό, τις ανάγκες των διάφορων ομάδων και οι οποίοι είναι διαρκώς πολύ δειλοί για να κατέβουν σε μια διαδήλωση για τα δικά τους δικαιώματα. Οι άριστοι σας κύριε καθηγητά, όμως, θα έχουν κατέβει ποτέ σε μια διαδήλωση; Θα έχουν ρισκάρει για τα κοινωνικά δικαιώματα; Θα έχουν -έστω- στο χώρο τους αγωνιστεί για να αλλάξει κάτι πέρα από το μικρό δικό τους κόσμο; Θα έχουν απεργήσει έστω μόνοι; Θα έχουν αγαπήσει ή θα έχουν περιφρονήσει το εργαζόμενο απρόσωπο πλήθος; Εάν δεν έχουν αγωνιστεί, να είστε βέβαιος ότι ούτε τις ανάγκες του λαού μας θα καταλάβουν, ούτε το σύστημα έχουν την αντοχή να πολεμήσουν.

Επίσης, δεν μας έχετε εξηγήσει επαρκώς ποιοι θα είναι οι άριστοι ακαδημαϊκοί. Έχουν όνομα; Έχουν εγγυήσεις αριστείας και με ποιού τις χορηγίες και τη βοήθεια; Τι αξίζει ένας καθηγητής δημόσιας υγείας του Harvard (ως πολιτικός, όχι ως τεχνικός σύμβουλος όπου πιθανώς έχει να πει πολλά) ο οποίος δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πόσο κακό έχουν κάνει οι ιδιωτικές επιχειρήσεις στο δημόσιο καλό στην υγεία ή ο οποίος θα θεωρεί ανώτερο το αμερικανικό από το σκανδιναυικό μοντέλο υγείας;

Κύριε Καθηγητά,

Εδώ και εφτά μήνες κάποιοι άνθρωποι δίνουν ένα μακρύ, μοναχικό και πολύ δύσκολο αγώνα, για να πείσουν πολλά κινήματα πολιτών, πως υπάρχει ανάγκη για κάποιου είδους συλλογική, ανακλητή ηγεσία και για ειδικούς, οι οποίοι θα προσπαθούν, όσο μπορούν, να μεταδώσουν πείρα και γνώση σε ένα κοινό που ολοένα είναι ικανό να θέσει ουσιαστικές ερωτήσεις και να πεί πρωτότυπες σκέψεις. Αυτή η προσπάθεια, σκοντάφτει όχι στο γεγονός ότι "όλοι οι Έλληνες είναι αναξιοκράτες", αλλά στο ότι πάρα πολλές φορές -και τώρα ακόμα από την κυβέρνηση- ακατανόητοι μαθηματικοί τύποι και τεχνική ορολογία, χρησιμοποιήθηκαν για να συνθλίψουν τα δικαιώματα του λαού μας.

Οι λαοί κύριε καθηγητά, στρέφονται στους κομπογιαννίτες όταν οι ειδικοί τους έχουν προδώσει. Η απάντηση σε αυτή την αντίδραση δεν είναι "επιπλέον ειδικοί", αλλά "άριστοι ειδικοί στην υπηρεσία του λαού". Επειδή αυτοί σπανίζουν, διότι δυστυχώς λίγοι ειδικοί αναδύονται από τον μικρόκοσμό τους, οι συλλογικά άριστοι κυβερνώντες θα πρέπει να βρεθούν από όσους, νέους ή ηλικιωμένους, με γνώση ή/και οξύ πνεύμα, έχουν σταθεί στο πλευρό του λαού μας , έμπρακτα.

Οι ειδικοί τεχνικοί σύμβουλοι ενός ικανού πολιτικού, ας είναι όποιοι θέλουν. Οι ανακλητοί ηγέτες ενός λαού, όμως, πρέπει να έχουν μιλήσει υπέρ του κατ επανάληψιν και ιδίως να έχουν πείσει ότι η κοινωνική δικαιοσύνη, δεν είναι απλά η επιβίωση των πολιτών αλλά η ριζοσπαστική –αλλά αξιοκρατική- ανακατανομή του προιόντος της εργασίας τους. Για αυτό, προτάσσω το σκανδιναβικό πρότυπο ως σταδιακό στόχο, τον οποίο είναι πιο πιθανό να εφαρμόσουμε με επιτυχία από τον νεοφιλελεύθερο. Μπορεί και τα δυο να έχουν αδυναμίες, όμως το σκανδιναβικό είναι πιο πλήρες και κυρίως πιο κοντά σε αυτό που ζητά επιτέλους ο λαός μας: Όχι την ισοπέδωση αλλά όχι και την πρόκληση του πολύ μεγάλου ατομικού πλούτου.

Ποιός αλήθεια επιτυχημένος έχει την ψυχολογική γνώση να εννοήσει ότι πολλοί μη επιτυχημένοι είναι θύματα του κοινωνικού τους περιβάλλοντος ή δεν είχαν τις ευκαιρίες να ζήσουν ηθικά και ταυτόχρονα επιτυχημένα; Μπορώ να σας φέρω ένα στρατό από γιατρίνες και γιατρούς και ιδίως από νέους επιστήμονες, που "απέτυχαν" στην Ελλάδα, όχι για λόγους ικανότητας αλλά για λόγους ηθικής: Δεν ήταν αρκετά "ευέλικτοι". Αυτοί, έχοντας βιωματική πείρα και από την αξία αλλά και από τα γυρίσματα της ζωής, είναι οι πιο κατάλληλοι για σύμβουλοι και κάποιοι για το τιμόνι του κράτους και την συλλογική αναδημιουργία της κοινωνίας.

Με αυτό στο μυαλό, τέλος, μπορούμε να πετύχουμε τη διάκριση ανάμεσα στον πεζοδρομιακό λαϊκισμό (κάποιων π.χ. της γενιάς του Πολυτεχνείου) και στα εφαρμόσιμα σχέδια των έντιμων αγωνιστών: Το βήμα βήμα Σχέδιο διακρίνει αυτόν που απλά χαιδεύει τα αυτιά του λαού, από αυτόν που είναι ειλικρινής. Και εδώ, χρειάζονται οι ειδικοί σύμβουλοι.

Επιπλέον, όμως, απαιτείται και η απόφαση: Οι Έλληνες, ψήφισαν τον Ανδρέα Παπανδρέου, όχι μόνο διότι δεν θέλησαν να διακρίνουν την ασάφεια των βασικών του υποσχέσεων, αλλά και διότι τους έπεισε -και ίσχυε- πως είχε τη θέληση να εφαρμόσει όσα επιθυμούσε. Απλά, επιθυμούσε άλλα, από αυτά που υποσχέθηκε. Και, όσα επιθυμούσε, αποδείχτηκαν τελικά σε βάρος του λαού.

Η συλλογική ηγεσία της νέας Ελλάδας, πρέπει να είναι αποφασισμένη να συγκρουσθεί με κάποια στοιχεία του διεθνούς συστήματος,με οποιοδήποτε τίμημα. Ακόμα, όπως έγινε πρόσφατα στην Κύπρο, κάποιοι, για το κοινό καλό, με τίμημα την ίδια τους τη ζωή. Είναι πολύ απίθανο να μπορείς να ρισκάρεις την ίδια σου τη ζωή για το δίκαιο, εάν δεν έχεις κατέβει μια έστω φορά στο πεζοδρόμιο ή έστω δεν έχεις εκτεθεί δημόσια περισσότερο από μια ακαδημαϊκή κριτική.

Τελειώνοντας, με όλο το σεβασμό σε πάρα πολλούς από εσάς, και ανθρώπους όπως τον Δημήτρη Καζάκη (που όργωσε την Ελλάδα), τον Κώστα Λαπαβίτσα, τον Γιώργο Δελαστίκ, τον Σταύρο Λυγερό, τον Γιώργο Κοντογιώργη, τον Λεωνίδα Βατικιώτη, θα ήθελα να προσθέσω τα εξής: Βοηθήστε μας, ο καθένας στον τομέα του, να διαμορφώσουμε τις μεθόδους με τις οποίες θα υλοποιήσουμε μια καλύτερη κοινωνία. Ίσως, για ένα αρχικό διάστημα, κάποιοι από εσάς, να είναι, ο καθένας στον τομέα του, όσοι θα βάλουν τις πρώτες υπογραφές για να μπεί το νερό στο αυλάκι.

Όμως, τις επόμενες συλλογικές αρχές αυτής της χώρας, θα πρέπει να τις βρείτε ανάμεσα σε πολλούς υπέροχους ανθρώπους που κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο, είτε το λέμε πλατεία είτε διαφορετικά. Η πρώτη αρχή της δημοκρατίας είναι η ισονομία: Αυτοί που χύνουν αίμα και δάκρυα, προηγούνται.

Εφημ. Μακεδονία, 23.11.2010: “Να έρθουν στην εξουσία οι 45ρηδες”

http://www.makthes.gr/news/politics/65523/

Απάντηση στις θρασύτατες κατηγορίες Παπακωνσταντίνου κατά Αγανακτισμένων

Να που ήταν οι Αγανακτισμένοι κ. Παπακωνστασντίνου

Κύριε Παπακωνσταντίνου, οι λαοί ξυπνούν. Το να ρωτάς, γιατί όχι πιο πριν, είναι ερώτημα για ιστορικούς και αναλυτές μεγαλύτερου διαμετρήματος από τους ντόπιους πολιτικούς. Αλλά ας υποθέσουμε πως εσείς, ως γνώστης οικονομικών, κοινωνιολογίας, πολιτικής, έχετε απαντήσεις σε πιο απλές ερωτήσεις:

κ. Παπακωνσταντίνου, που ήσασταν λοιπόν, εσείς, ο πολυμαθής οικονομολόγος, όταν 2 τρις ευρώ γινόταν γκρίζα μέσα και έξω από τη χώρα; Μήπως εργαζόσασταν στο χώρο όπου πολλά από αυτά νομίζω ότι συνέβησαν;

Όσο για το που ήταν οι Αγανακτισμένοι... θα σας πω που ήταν οι περισσότεροι, η κρίσιμη κοινωνική μάζα αριθμητικά, χωρίς την οποία όλοι όσοι ξέραμε τις απάτες σας, νιώθαμε αριθμητικά πολύ λίγοι για να σας πολεμήσουμε στο δημόσιο χώρο των πλατειών:

Οι πιο πολλοί αγανακτισμένοι λοιπόν κ. Παπακωνσταντίνου, ήταν στο περιθώριο της κοινωνίας, διότι δεν έτυχε να γεννηθούν ανιψιοί πολιτικών με διασυνδέσεις σε όλο τον πολιτικό-άρα και στον οικονομικό- κόσμο, όπως εσείς. Επίσης, δεν είχαν την έμφυτη ικανότητα να μπορούν να πουν άνετα ψέμματα είκοσι και τριάντα φορές μπροστά σε κοινό, για την οικονομική πολιτική π.χ. Και, στον κόσμο που εσείς όλοι φτιάξατε, το χυδαίο και θρασύ ψέμμα είναι αναγκαίο για να ανέβεις-ή μάλλον για να κατέβεις όσο χαμηλά χρειάζεται. Το ξέρουμε πως σε μεγάλο μέρος του χρηματοπιστωτικού κόσμου, θεωρούνται αξιοκαταφρόνητοι όσοι δεν μπορούν συνέχεια να υποκρίνονται και να πουλήσουν τα πάντα.

Ήταν χωρίς την κρίσιμη ενημέρωση που παρέχει το διαδίκτυο, διότι ακόμα, σκόπιμα πιθανώς, δεν το είχατε βοηθήσει να φτάσει σε κάθε σπίτι. Και έτσι, οι πληρωμένοι αρθρογράφοι του συστήματος μπορούσαν να λένε επιδέξια, μουλωχτά, μελιστάλαχτα ψέμματα.

Έγλειφαν τις πληγές τους από την υπόθεση του Χρηματιστηρίου, στην οποία εμπλέκονταν δικοί σας εργοδότες κ. Παπακωνσταντίνου.

Προσπαθούσαν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους στα ασφυκτικά περιθώρια του συστήματος της υποκρισίας και του ψεύδους που δεν το χτίσαμε εμείς, αλλά άνθρωποι σαν τον τωρινό σας εργοδότη, τον Γ. Παπανδρέου. Για τον Γ.Παπανδρέου, ο ίδιος του ο αδελφός, ο Νίκος, σε στιγμές ιδιωτικής ειλικρίνειας και όχι δημόσιας συμπαράστασης, είπε πως είναι πολιτικός με νοοτροπία της δεκαετίας του 60. Ξέρετε τι θα πεί αυτό: Επιπολαιότητα, ρουσφέτι, ιδιοτέλεια και υποταγή.

κ. Παπακωνσταντίνου, όταν εσείς λέτε διάφορα, όταν ο Γ. Παπάνδρέου λέει πράγματα άσχετα με την πραγματικότητα όπου σταθεί κι όπου βρεθεί, όταν ο Ν. Παπανδρέου λέει τα ίδια με τον Πάγκαλο, όταν η κ. Μπακογιάννη κάνει κουτσομπολιό γειτονιάς για τα 1000 ευρώ που δαπάνησε το Πανεπιστήμιο Αθήνας για να διαμαρτυρηθεί γιατί το κλείνουν, όταν ο κ. Μητσοτάκης δεν ενοχλείται από το ότι θα μας σκοτώσουν και όταν ο κ. Γιανναράς μας αποκαλεί σκουπίδια συρφετου, αναρωτιέμαι κι εγώ...

Τι δίναν σε αυτό το λαό, για να αφήνει τόσα χρόνια εξουσία σε ανθρώπους που, εάν αυτά που λένε τα έλεγαν άλλοι, κοινοί πολίτες σε επίπεδο γειτονιάς, θα τους "κρέμαγαν κουδούνια".

Τώρα, λόγω δουλειάς, το ξέρω: Τους λέγατε ψέμματα. Μην κουράζεστε άλλο όμως. Το έργο τέλειωσε.

Γιώργος Θωμαϊδης

Προς Χρήστο Γιανναρά: Ντροπή σας για όσα γράψατε για την Πλατεία Συντάγματος!

Ο Χρήστος Γιανναράς και ο αληθινός "Συρφετός των Σκουπιδιών" *

Από ένα γιατρό, αυτόπτη μάρτυρα της κτηνωδίας των αρχών στην Πλατεία Συντάγματος

Δεν θα γράψω πολλά λόγια κ. Γιανναρά, ούτε θα σας επιτεθώ.

Απλά θα σας θυμίσω ότι λίγες μέρες πριν το άρθρο σας όπου αποκαλείτε την καλοκαιρινή ραστώνη των παιδιών της Πλατείας Συντάγματος σκουπίδια συρφετού, έγιναν άλλα, πολύ πιο σοβαρά γεγονότα. Γεγονότα που γέμισαν πολλούς πολίτες με κρατικό τρόμο και την πλατεία αποκαϊδια. Εσείς, αντί να αναρωτηθείτε γιατί έγινε η πλατεία αποκαϊδια και να κατηγορήσετε με θάρρος τους υπαίτιους και τους ηθικούς αυτουργούς, επιτεθήκατε με απαίσιο τρόπο, στους και πάλι αυξανόμενους επιζώντες, που προσπαθούν να κρατήσουν με πάθος αναμμένη την ελπίδα. Σχεδόν σαν να ας ενόχλησε το ότι θα αγωνίζονται να την αναγεννήσουν από τις στάχτες της και θέλετε -μαζί με πολλούς άλλους- να ρίξετε την οριστική βολή.

Τις στάχτες και το χάος κύριε καθηγητά, τα προξένησαν οι κτηνώδεις παρακρατικοί και το εσκεμμένο σπρώξιμο ενός απεγνωσμένου, άμαχου πλήθους προς το ιατρείο, από την ψυχοπαθολογικά οργανωμένη αστυνομική βία που "απαντούσε" στους παρακρατικούς, χτυπώντας γέροντες, παιδιά, κοπελίτσες, ανάπηρους και άρρωστους.

Εάν κύριε Γιανναρά θέλατε να βρείτε "σκουπίδια συρφετού" θα ήταν καλό λοιπόν να γυρίσετε το βλέμμα σας όχι στους ναρκομανείς που έτυχε να βρουν καταφύγιο ανάμεσα στα άμαθα παιδιά της Πλατείας -με την ανοχή (τουλάχιστον, δεν υπάρχουν στοιχεία για παρακρατική εμπλοκή) της αστυνομίας. Φυσικά το πρόβλημα είναι σοβαρό, αλλά με εκπλήσσει η σκληρότητα της κρίσης σας για τους μόλις αυτοργανούμενους πολίτες. Με απογοητεύει πλήρως η σκλήρυνση της γνώμης σας για τους γυμνούς νέους ανθρώπους, στους οποίους ΤΩΡΑ οφείλατε να είστε δίπλα και όχι ένας ακόμα εξωτερικός τιμητής.

Για να γυρίσουμε στα σκουπίδια λοιπόν, όπως έγραψα και στο συναρθρογράφο σας στην καθημερινή κ. Τέλλογλου, ίσως θα ήταν καλό να θυμηθείτε ποιοι ζήτησαν να σκοτωθούν μπροστά στο Σύνταγμα διαδηλωτές, ποιοί να τυφλωθούν διαδηλωτές από πλαστικές σφαίρες, ποιοί είπαν ότι στο υπόγειο ιατρείο του Συντάγματος οι γιατροί κάναμε ερωτικό πάρτυ με τους αναρχικούς φορώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες και ποιοί έκοψαν αυτιά και έσπασαν κεφάλια μπροστά στο ναό της Δημοκρατίας. Επίσης, θα ήταν άξιο λόγου να δείξετε ποιοί λήστεψαν συγγραφείς μέσα σε αστυνομικά τμήματα και ποιοί ψευτοπνευματικοί άνθρωποι έχουν πουλήσει την ψυχή τους στο αχρείο και οχετικό ψέμμα. Οχετικό, όπως οχετός κ. καθηγητά.

Τέλος, αν και δεν έχω καμμία πίστη σε κανένα (υπάρχον) κόμμα εξουσίας, το τέλος της Ελλάδας δεν θα έρθει με την "άρνηση" της Νέας Δημοκρατίας να ψηφίσει το Μνημόνιο 2 ώστε να σπάσει το ηθικό του λαού άμεσα και όχι από την αυριανή πολιτική της: Θα έρθει μόνο με την φυσική ή ηθική εξόντωση των καλύτερων παιδιών της - των παιδιών σας: Αυτή, για την οποία κ. καθηγητά απλά σιωπήσατε ενώ ήδη τη ζητούν και την ξεκίνησαν.

Θα σας θυμήσω μια φράση από το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (ΙΣΤ, 19-22):

19 ἔγνω οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς ὅτι ἤθελον αὐτὸν ἐρωτᾶν, καί εἶπεν αὐτοῖς· περὶ τούτου ζητεῖτε μετ᾿ ἀλλήλων ὅτι εἶπον, μικρὸν καὶ οὐ θεωρεῖτέ με, καὶ πάλιν μικρὸν καὶ ὄψεσθέ με;

20 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς, ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται· ὑμεῖς δὲ λυπηθήσεσθε, ἀλλ᾿ ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται.

21 ἡ γυνὴ ὅταν τίκτῃ, λύπην ἔχει, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα αὐτῆς· ὅταν δὲ γεννήσῃ τὸ παιδίον, οὐκέτι μνημονεύει τῆς θλίψεως διὰ τὴν χαρὰν ὅτι ἐγεννήθη ἄνθρωπος εἰς τὸν κόσμον.

22 καὶ ὑμεῖς οὖν λύπην μὲν νῦν ἔχετε· πάλιν δὲ ὄψομαι ὑμᾶς καὶ χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία. καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ᾿ ὑμῶν.

Εκεί έξω, ήταν -και είναι- αυτά τα μάτια τα παιδιά που ονειρεύονται ένα καλύτερο κόσμο. Σε αυτή τη ζωή,σε αυτή την εποχή, ακόμα και εάν μας κοστίσει τη ζωή. Αυτά τα μάτια δάκρυσαν και αυτά τα στηθάκια πόνεσαν μέσα στο κολαστήριο του Συντάγματος στις 29.06.2011.

Για αυτή την Αλήθεια, οφείλατε να γράφετε, αλλά δεν το κάνατε.

Κύριε καθηγητά, πιθανώς να μην είχατε την αποδοχή που ήταν αναμενόμενη από τα νέα, μπερδεμένα παιδιά, που άντεξαν να μείνουν σε συνελεύσεις, ενώ οι "ωριμότεροι" και "σώφρωνες" πολίτες, επέλεξαν να κάνουν κοινωνικό αγώνα με αντηλιακό και όχι με Mallox. Όμως. το κίνημά μας ποτέ δεν είχε για εσάς τη δημόσια χολή που εξάγετε για αυτό στο άρθρο σας.

Κάνει πολύ κακό στην ψυχή κ. καθηγητά, να μας προβάλλουν οι αχρείοι και να μας λησμονούν οι αθώοι.

Αλλάξτε σελίδα. Εμείς, τη γυρίσαμε ήδη.

Γιώργος Θωμαϊδης

*

http://yannaras.gr/2011/07/%CE%B7-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CF%89%CF%82-%CF%85%CF%86%CE%B7%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85/

Τάσο Τέλλογλου, το σφαγείο σου

Πριν μερικές μέρες κ. Τέλλογλου, η επίθεση ενός αγνώστου εναντίον σας στην πλατεία Συντάγματος, σας οδήγησε στο να γράψετε ένα άρθρο* μίσους για την Πλατεία, όπου την αποκαλείτε σφαγείο.

Φυσικά, στην ανάλυση σας, δεν θελήσατε να θεωρήσετε (διότι αποκλείεται να μην το σκεφθήκατε) την πιθανότητα αυτός ο άγνωστος να ήταν κάποιος από τους πολλούς "αγνώστους" που εμφανίζονται στις διαδηλώσεις.

Αντίθετα, δεν υπήρξατε καθόλου λαλίστατος για τις σφαγιαστικές επιθέσεις των ΜΑΤ κατά των "σφαγέων" σας, γερόντων, γυναικών, παιδιών, ασθενών, αναπήρων, κοριτσιών, αόπλων ειρηνιστών, γιατρών και συναδέλφων σας. Αποσιωπήσατε τους γιατρούς με τις αντιασφυξιογόνες μάσκες μετά την επίθεση των ΜΑΤ στο ιατρείο του Συντάγματος. Και, εάν ασχοληθείτε, θα είναι διότι ο "όχλος" μπορεί, εάν "πειραχτεί πολύ", να γίνει ανεξέλεγκτος.

κ. Τέλλογλου, το μίσος σας σας κατέταξε οριστικά, στην ίδια κατηγορία με τους κ. Άδωνι Γεωργιάδη, Χ.Παπουτσή και Κ. Μητσοτάκη: Σε αυτούς που μας μισούν και σιωπούν μπροστά στον όλεθρό μας. Τα δικά τους όπλα ήταν τα ρουσφέτια, τα δικά σας ήταν τα ψίχουλα μιας ψευτοανεξάρτητης δημοσιογραφίας.

Στην κρίσιμη στιγμή όμως, όλοι οι όμοιοι έχουν το ίδιο πρόσωπο.

* http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_19/06/2011_44636

Η ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Από τον δικτυακό τόπο των γιατρών του κόσμου http://www.mdmgreece.gr/

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΕΚΚΛΗΣΗ | ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Δελτία Τύπου

30-06-2011

Οι Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας εκφράζουν την έντονη ανησυχία τους για την συνεχιζόμενη “εμπόλεμη κατάσταση¨ στην πλατεία Συντάγματος. Έγιναν οι ίδιοι μάρτυρες στο ιατρείο που έχει διαμορφωθεί στο σταθμό του Συντάγματος, εκατοντάδων περιστατικών με αναπνευστικά προβλήματα από την εκτός κάθε λογικής χρήση χημικών καθώς και τραυματιών. Οι Γιατροί του Κόσμου απευθύνουν έκκληση Την δημιουργία άμεσα ανθρωπιστικού διαδρόμου ώστε να υπάρχει ανεμπόδιστη πρόσβαση των ασθενοφόρων. Επισημαίνουν πως σε αντίθεση με τα όσα έxουν ειπωθεί η κινητή μονάδα που μετέφερε τους γιατρούς της Οργάνωσης όχι μόνο δεν παρεμποδίστηκε, αλλά διευκολύνθηκε από τους συγκεντρωμένους διαδηλωτές. Συνυπογράφουν την κοινή πρόταση των Ιατρικών Συλλόγων και της ΕΙΝΑΠ για άμεση διακοπή ρήψης χημικώνπου σε αυτή την ένταση αποτελούν για την δημόσια υγεία. Καλούν εθελοντές γιατρούς νοσηλευτές και απλούς πολίτες να υποστηρίξουν ενεργά τις ομάδες των Γιατρών του Κόσμου, υπενθυμίζοντας πως η Αθήνα συνεχίζει να βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση.

κ. Λοβέρδε, κ. Παπουτσή εάν τολμάτε παραιτηθείτε από την ασυλία και πάμε σε δίκη.

Κ. Λοβέρδε, υπουργέ Υγείας και κ.Παπουτσή, υπουργέ Δημ. Τάξης,

αλλά και κύριε Αρχηγέ της ΕΛ.ΑΣ.

Σύμφωνα με ΜΜΕ* οι υπουργοί δηλώσατε χθες στη Βουλή, ότι στο σταθμό του μετρό του Συντάγματος, τη στιγμή που έπεσαν τα δακρυγόνα μέσα στο σταθμό, στις 29.06.2011, δεν υπήρχαν τραυματίες αλλά μόνο "μπάχαλοι" που ξεκουράζονταν. Οι πληροφορίες είναι από την Ελληνική Αστυνομία.

Λοιπόν, ήμουν μέσα, όπως και δεκάδες άλλοι γιατροί και βοηθητικό προσωπικό.

Υπήρχαν μέσα άνθρωποι με αναπνευστικά προβλήματα και τραυματίες.

Πολλοί γιατροί και βοηθητικό προσωπικό, από τα χημικά, υποχρεώθηκαν να φορέσουν μάσκες. Τραυματίες και ασφυκτιώντες πανικοβλήθηκαν και έκλαιγαν.

Οι νοσοκόμοι για να μεταφέρουν γυναίκα στο εφημερεύον καρδιολογικό, χρειάστηκε να πάνε με το μετρό και να φορέσουν κράνη και μάσκες.

Εάν ισχύουν όσα γράφουν τα ΜΜΕ ότι είπατε και εάν επιμένετε αυτά παρά τις μαρτυρίες, λέτε ψέμματα.

Σας το λέω δημόσια για να με διώξετε για προσβολή και κατασυκοφάντηση εάν τολμάτε.

Εάν τολμάτε επίσης, παραιτηθείτε κι εσείς από την ασυλία και πάμε σε δίκη, για τα αδικήματα που συνοδεύουν τον δημόσιο λειτουργό όταν ψεύδεται και που οδηγούν στην έκπτωσή και πιθανώς τη φυλάκισή του.

Θα καλέσω σε μάρτυρες όλους όσους ήταν εκεί. Γιατρούς, νοσοκόμες, θύματα.

Κι εσείς, να καλέσετε σε μάρτυρες όσους είχαν το θράσος να πουν ότι εκεί υπήρχαν μόνο "κάποιοι" που ξεκουράζονταν.

Γιώργος Θωμαϊδης

Γιατρός

Θεσσαλονίκη, 2 Ιουλίου 2011

* http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=289204