Τώρα μπορώ να πω πια ότι υπήρχε πάρα πολλή ανάγκη για να ενημερωθεί κάποιος κόσμος σχετικά με το θέμα της Κύπρου, το οποίο τώρα μπαίνει σε απρόβλεπτους δρόμους. Ο πιο σημαντικός Έλληνας ειδικός στον κόσμο, αλλά και ο πιο σημαντικός ειδικός μέσα στην Ελλάδα, και οι δυο ενάντιοι στις υφεσιακές πολιτικές που ακολουθούνται, τάχθηκαν υπέρ της συνήθους τακτικής της ανακεφαλαιοποίησης, (η οποία υπήρχε και πριν από τα Μνημόνια), ανεξαρτήτως των άλλων μνημονιακών επιταγών, που δεν τις επιδοκιμάζουν. Και στις εκπεφρασμένες σε δημόσια κείμενα ιδέες πολλών αναλυτών, είναι βασισμένο και αυτό το άρθρο γνώμης.
Ο κυπριακός λαός, αξίζει την αγάπη μας και το θαυμασμό μας, διότι στάθηκε με θάρρος, ακόμη και εάν στήριξε μια κατά τη γνώμη μου στρατηγικά λαθεμένη επιλογή. Οι -κάκιστα ενημερωμένοι - Κύπριοι αδελφοί μας πολίτες αξίζουν την εκτίμησή μας, όχι ο ΔΗΣΥ που άλλα είπε και άλλα έκανε, και στις εκλογές και διεθνώς, ούτε το ΑΚΕΛ, το κατεξοχήν υπεύθυνο για την κυπριακή κατάρρευση, ούτε το ΑΚΕΛ με τον ΔΗΣΥ συνδυασμένα, που έχασαν τον έλεγχο των τραπεζών. Ας`θυμόμαστε, ότι από την Κύπρο ξεκίνησε η ΕΟΚΑ, ότι το Μακάριο με ανείπωτο εκβιασμό τον οδήγησαν στη συμφωνία του 1960, και ότι τα ανεξέλεγκτα πάθη ακόμη και κάποιων πολεμικών (όχι πολιτικών ή ηθικών) ηρώων, οδήγησαν τελικά στην τραγωδία. Ας μην ξεχνούμε κυρίως όμως, ότι τόσο ο Χριστόφιας όσο και ο Αναστασιάδης είπαν ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν, ενώ ο ηρωϊκός Κυπριακός Ελληνισμός είπε το θαυμάσιο ΟΧΙ. Αυτός όμως θα υποφέρει και από ένα δικό τους λάθος.
Ας αναρωτηθούμε επίσης εάν το να παίρνει τηλέφωνο ο Πούτιν και να απειλεί ότι θα πέσει ο πέλεκυς στην Κύπρο αν επανακεφαλαιοποιηθούν -ακόμη και για λίγο χρόνο- τα "ολοκάθαρα" δισεκατομμύρια κάποιων Ρώσων υπερ-μεγαλοκαταθετών, δείχνει σεβασμό στην εθνική κυριαρχία της Κύπρου και εάν τέτοια εξάρτηση της Κύπρου από τη Ρωσία, θα φέρει ή όχι αντίποινα από την Ουάσινγκτον, μέσω της πίεσης που θα ασκήσει η Τουρκία για τα κοιτάσματα.
Τα οποία η Κύπρος, καταχρεωμένη από την πολιτική Χριστόφια και τα ρίσκα των τραπεζιτών της, αλλά και χωρίς κούρεμα των ρωσικών κυρίως καταθέσεων, θα τα έχει απόλυτη ανάγκη ακόμη και χωρίς κανένα Μνημόνιο, για να μην κόψει μισθούς και συντάξεις. Και για να αγοράσει τα όπλα που έχει τόση ανάγκη.
Αν λοιπόν ο Σόιμπλε αρνήθηκε επιείκεια και απειλεί την Κύπρο με χρεοκοπία εάν δεν κουρέψει μερικούς δικούς της και διεθνείς πλούσιους (για τους δικούς του υπολογισμούς), ο Πούτιν αρνήθηκε δάνειο σωτηρίας και απειλεί τη Κύπρο με χρεοκοπία εάν δεν κουρέψει αποκλειστικά δικούς της φτωχούς. Φυσικά, υπήρχε και μια άλλη λύση, η οποία, πίσω από τις διαμάχες, δεν προτάθηκε από καμμία πλευρά...: Η Κύπρος θα μπορούσε, ίσως, κάνοντας σε τμήματα την επανακεφαλαιοποίηση, να κουρέψει παραπάνω αρκετούς από τους πλουσίους της και τους λογαριασμούς σε offshore μόνο αυτών, έστω μεσοπρόθεσμα. Όμως δεν το έκανε.
Και ας προβληματιστούμε γιατί δεν το ζήτησε ποτέ ούτε το ΔΝΤ, ούτε η ΕΕ, ούτε η Ελλάδα, ούτε η Κύπρος, ούτε η Ρωσία, ούτε η Γερμανία. Ο λόγος δεν είναι ότι θα φύγουν τα χρήματα, πάντως.
© 2013 Γιώργος Θωμαϊδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου