Η αλήθεια είναι ένας ωκεανός που τον ταξιδεύεις με την απορία και όχι με την αμφιβολία

Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

Μια πρόκληση στον Τάσο Τέλλογλου, από την Πλατεία των Πολιτών











Ψέμματα, Ψέμματα, Ψέμματα

Τάσο Τέλλογλου, λυπάμαι ειλικρινά για τον προπηλακισμό σου από έναν ανισόρροπο ή μάλλον από έναν ακόμα πιθανό προβοκάτορα. Λυπαμαι όμως εξίσου διότι δεν είπες λέξη για τους νεκρούς, που δεν έχει πρόβλημα να υπάρξουν ο κ. Μητσοτάκης- και τότε στο Σύνταγμα θα γίνει το σφαγείο με το οποίο τόλμησες να μας συγκρίνεις*. Λυπάμαι, διότι ακόμα και τώρα, μέρες τώρα μετά από αυτό το άρθρο σου με το οποίο (ακούσια) προείπες τη σφαγή που εξαπέλυσαν τα ΜΑΤ και το παρακράτος, δεν είχες μία λέξη για τα θύματα μιας επίθεσης με φανερούς θύτες και όχι "αγνώστους". Ούτε φυσικά για κάποιους κυρίους που είπαν πως στο ιατρείο μάχης του Συντάγματος έπιναν πορτοκαλάδα οι μπάχαλοι, ούτε για τον γνωστό πολιτικό που ζήτησε να μας τυφλώσουν με πλαστικές σφαίρες.

Η μεροληψία στην παρουσίαση μιας άποψης κ. Τέλλογλου, είναι ψέμμα, και το Ψέμμα είναι βία. Πιο θανάσιμο κάποτε και από τη γροθιά ή το χαστούκι. Είναι θανατηφόρα πράξη κ. Τέλλογλου η ελάττωση των κονδυλίων για την υγεία πριν τον εξορθολογισμό της οργάνωσης των νοσοκομείων στο πλαίσιο του Μνημονίου. Είναι θανατηφόρα η κατάθλιψη και οι επακόλουθες αυτοκτονίες, που αυξήθηκαν δραματικά από την εισαγωγή του Μνημονίου. Και όλα αυτά, από ανθρώπους που σποραδικά ως σοβαρός δημοσιογράφος κατακρίνεις τελείως επιφανειακά και, γενικά, χωρίς τρανταχτά ονόματα. Με τα μέτρα του Μνημονίου πάντως και την αρθρογραφία σου πάντως (χωρίς να λέω πως το κάνεις σκόπιμα ή επειδή λαμβάνεις ένα πολύ καλό μισθό) ένα είναι βέβαιο: δεν θα θιγεί ο πλούτος των εργοδοτών συγκεκριμένων εφημερίδων - ναυαρχίδων του ψέμματος, ούτε ο πανύψηλος μισθός όσων τους υπηρετούν.

Παρολαυτά, η φυσική βία είναι κατακριτέα. Απόλυτα και ολοκληρωτικά, εκτός εάν αποτελεί άμυνα. Επομένως, ο τραυματισμός σου από αγνώστους (και άρα πιθανώς όχι πολίτες) είναι απαίσια πράξη. Ο λόγος; Υπάρχει άλλη μέθοδος άμυνας απέναντι στη βία του ψεύδους -όχι η ανταπόδοση. Το ψεύδος, ιδίως το γελοίο ψεύδος κάποιων δημοσιογράφων, βοηθά τις θανατηφόρες συνέπειες του Μνημονίου, αλλά δεν τις γεννά αυτό. Ακόμα όμως και εάν τις γεννούσε, η βία τυφλώνει και η δημοκρατία δεν βασίζεται ούτε στα αντίποινα ούτε στην απώλεια ψυχραιμίας. Επίσης, είναι άγνωστο εάν η σε βαθμό συκοφάντησης των πολιτών με λέξεις όπως "σφαγείο του Συντάγματος", οφείλεται σε κακό χαρακτήρα, προκλητική συμπεριφορά ή πολύ κακή εκτίμηση της πραγματικότητας λόγω φόρτισης. Και η δημοκρατία απαλλάσει, λόγω αμφιβολιών, ενώ τα ΜΑΤ εκτελούν χωρίς αμφιβολίες. Εσύ όμως, όπως και τα ΜΑΤ, δεν δίνεις στο άρθρο σου την παραμικρή ευκαιρία στην αμφιβολία. Άλλη ηθική η δική σου, άλλη η δική μας και ας, όπως επίσης γράφει άλλος αρθρογράφος της εφημερίδας σου, είμαστε "ξεφτίδια συρφετού"**.

Επίσης, Τάσο, εμείς εδώ στις σκηνές δεν είμαστε κοινωνία ζώων αλλά ανθρώπων. Οι πολίτες, εάν υπάρξει συνειδητή αναίσχυντη λεκτική βία από κάποιους, απαντούν με την αποστόμωση και την γελοιοποίηση που της αρμόζει. Όχι με την άκριτη βία. Οι προβοκάτορες και οι ψυχοπαθείς δρουν με τη βία σε όποιον στοχοποιούν. Οι πολίτες όμως στις Πλατείες, δεν είμαστε ούτε το ένα ούτε το άλλο: Και εδώ, φαίνεται η άλλη πλευρά της "σοβαρής" αρθογραφίας: Μόλις κάτι δεν της αρέσει, πετάει γενικολογίες επιπέδου γειτονιάς. Εάν λοιπόν Τάσο ψάχνεις για κτήνη, να τα αναζητήσεις στα κόμματα που υμνεί η εφημερίδα σου και ο σταθμός σου, και τα οποία ζητούν μας τυφλώσουν, να μας σκοτώσουν και να μας πνίξουν στο μετρό με δακρυγόνα. Επίσης, να τα αναζητήσεις σε όσους εκφοβίζουν (και ενδεχομένως ληστεύουν) συγγραφείς μέσα στα αστυνομικά τμήματα και σε όσους μας έκαναν να δακρύσουμε με το μαρτύριο του συναδέλφου σου Μανώλη Κυπραίου.

Για την εξελισσόμενη βέβαιη και βίαιη, κατάντια μέρος της κοινωνίας μας στη σημερινή κατάσταση, φταίνε πρώτα από όλα αυτοί, για τους οποίους δουλεύει ετεροβαρώς το Μνημόνιο σύμφωνα και με τον ΟΗΕ πλέον*** και τα "έγκυρα" ψέμματα με τα οποία τα "αξιόπιστα" ΜΜΕ και "σοβαροί" αναλυτές, κοίμισαν γενιές αθώων που καταστράφηκαν από αυτά.
Γνωρίζεις λοιπόν Τάσο, πως πολλοί άνθρωποι γύρω σου, δεν κάνουν δημοσιογραφία, αλλά προπαγάνδα. Γνωρίζεις επίσης ότι υπηρετείς πιστά, από εμμονή,επιλογή ή λάθος κρίση, μια πολιτική που δεν έχει επιστημονική βάση και επιβάλλεται με τη φίμωση και την κατασπίλωση.
Η βία κατά του Συντάγματος και η ουσιαστική φίμωση των επιστημονικών φωνών κατά του Μνημονίου που με μέθοδο υπηρετεί μεγάλη μερίδα των συναδέλφων σου, εδώ και πολλά χρόνια, και η οποία κορυφώθηκε με την απόλυση Δελαστίκ, Χατζηστεφάνου, την παύση της Ελληνοφρένειας και την αποχαλινωμένη στήριξη σε Καρατζαφέρη, δεν κίνησε το συναδελφικό σου ενδιαφέρον. Γιατί, ενώ εργαζόσουν δίπλα τους;

Οι δημόσιες πλέον καταγγελίες για "δημοσιογράφους" στις σελίδες εντύπων γύρω σου, οι οποίοι που αμείβονται πλουσιοπάροχα από Τράπεζες, δεν κίνησαν τον ερευνητικό σου οίστρο...
Τα κωμικά, πρωταπριλιάτικα σχεδόν (κατ ' εμέ πάντα) δακρύβρεχτα άρθρα στα πρωτοσέλιδα της εφημερίδας σου, για "τα παιδιά της μέσης (;;;) τάξης (λέμε τώρα) που δεν θα μπορούν λόγω κρίσης να σπουδάσουν στο εξωτερικό" (αφού δεν τολμούν να συναγωνιστούν τον υπόλοιπο λαό ή τους μετανάστες για να μπούν στα ΑΕΙ στην Ελλάδα), δεν ευαισθητοποίησαν κάποιο αίσθημα φαιδρού μέσα σου; Σου σημειώνω ότι δεν υπάρχουν γάζες στα επαρχιακά νοσοκομεία. Αφήσαμε το γάμο και πάμε για πουρνάρια λέει ο λαός.

Και φυσικά, δεν θα αποκαλέσεις ποτέ χασάπη συλλογικά την Ελληνική Αστυνομία επειδή η χειροβομβίδα ενός ένστολου ζώου (και όχι κάθε αστυνομικού) χάλασε για πάντα τη ζωή του συναδέλφου σου Μανώλη Κυπραίο, κόβοντας του τα αυτιά και στερώντας του την ακοή. Εμάς όμως, συλλογικά, μας αποκάλεσες σφαγείο.

Πάντως, ενώ όλα όσα αναφέρω και πολλά άλλα έχουν δημιουργήσει Αγανάκτηση σε όσους αδικούνται, δεν έχουν διαλύσει ούτε την Καθημερινή, ούτε το Βήμα, ούτε το Mega αλλά διαμαρτύρονται ειρηνικά, με την εξαίρεση βαλτών και ψυχοπαθών.


Παρολαυτά, και ενώ έχεις τη διεθνή πείρα να ξέρεις ότι οι προβοκάτορες συνήθως και όχι οι πολίτες προξενούν τη βία, συνεχίζεις να επιτίθεσαι στους πολίτες, χωρίς να πεις ούτε μια λέξη για ενδεχόμενη προβοκάτσια.

Το αν αυτό είναι στυγνή, υπολογισμένη ψυχική βία βία και μίσος κατά ανθρώπων που πονάνε, ας το κρίνουν οι αναγνώστες σου. Το ότι εμείς δεν θα σε σκοτώσουμε, εσένα ή άλλον, είναι δηλωμένο από την πρώτη μέρα εδώ. Το αν μας σκοτώνουν ή αν θα μας σκοτώσουν, το έχουμε αποφασίζει πως αξίζει το τίμημα. Και, νομίζω, δεν θα μας προστατέψεις εσύ : Θέλει άλλη πάστα ανθρώπου, από την οποία για την ώρα δεν είσαι φτιαγμένος.

Όπως κάποτε είπε ένας πολύ σοφός άνθρωπος Τάσο, μέσα από την παράδοσή μας,
εμείς εκεί στα τσαντήρια, "δεν μισούμε τον αμαρτωλό. Μισούμε την αμαρτία" όμως.
Μισούμε το στυγνό και υπολογισμένο μεροληπτικό ψεύδος. Αλλά δεν θα κάψουμε κανέναν και ιδίως φυσικά όχι όσους δεν είστε -για την ώρα πάντα- από το υλικό που υπερασπίζεται το δίκιο στην πράξη. Και όχι στα μελιστάλαχτα λόγια που γράφονται για να διαβαστούν από λίγους βολεμένους πολίτες ένα κυριακάτικο όμορφο πρωινό, ενώ δίπλα βασιλεύει η αστυνομική βία, η φτώχεια και η απόγνωση. Άλλοι θέλουν να μας σκοτώσουν και αυτούς εσύ δεν θέλεις να τους βλέπεις: Πιστεύεις αφελώς ακόμα πως είναι μόνο εκφοβισμός αυτά που λένε εναντίον μας;
Μπορείς, λοιπόν Τάσο, να αλλάξεις. Έχεις και το νου, και τη γνώση. Πολλοί μετανιωμένοι είναι ήδη στο Σύνταγμα και δουλεύουν για τη δημοκρατία: Όχι όμως για να τους δώσουμε το ρόλο του φίλου ειδικού. Εάν τέτοιος ρόλος κάπως υπάρξει, θα είναι για όσους ήταν μαζί μας από την πρώτη στιγμή. Επίσης, αν ποτέ σου επιτεθεί κανείς ξανά, θα είμαι ο πρώτος που θα εμποδίσει αυτόν που θα το κάνει.

Ίσως λοιπόν, εάν έρθεις "στο συρφετό μας" να θυμηθείς την Αντιγόνη. Και μπροστά σε εκείνης το μαρτύριο και τα χέρια τα γεμάτα χώμα από το μνήμα του αδερφού της, οι "σώφρωνες" σιώπησαν.

Γιώργος Θωμαϊδης

* http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_19/06/2011_446362

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου