Πολυπολιτισμός, είναι να έχεις γιαπωνέζικο σκυλάκι, σε μια ελληνική παραλία, εφόσον φυσικά εγκλιματίζεται. Ισπανικής γλώσσας βιβλία από Ευρω-Ινδιάνικης καταγωγής συγγραφείς είναι τα αγαπημένα μου, Ιαπωνικά παραμύθια και αραβικούς μύθους, μεταφρασμένους από Άγγλους συγγραφείς. Πολυπολιτισμός, είναι να έχω στη βιβλιοθήκη μου Αμερικανικής υπηκοότητας Εβραίους μαρξιστές φιλοσόφους, που έχουν οικουμενικές καταβολές και Παλαιστίνιους διανοητές χριστιανικής ή μουσουλμανικής πίστης ή άθεους. Ιταλούς και Γάλλους ζωγράφους, Ινδικής τεχνοτροπίας ειδώλια, εικόνες από τη Βυζαντινή Εγγύς Ανατολή, Διακοσμητικά πιθάρια από τα νότια Βαλκάνια, κλπ κλπ
Πολυπολιτισμός είναι τα αγγλικά όπου γράφω τις εργασίες μου, το Λονδίνο όπου σπούδασε ο αδερφός μου, η Σουηδία όπου σπούδασε ο πατέρας μου, η Γαλλία όπου έκανε ειδικότητα η μητέρα μου, οι τεχνικές και όχι μόνο προόδοι της Αμερικής που αγάπησα από παιδί, και τα γαλλικά όπου διαβάζω ανεξάρτητη πολιτική ανάλυση.
Πολυπολιτισμός, είναι οι ιστορίες που ακούω από τη Σβετλάνα -Αρμένισσα με ρώσικο όνομα, η μεταφυσική που ακούω από τον Άραβα καθηγητή μου, η μισή αγγλίδα ξαδέρφη μου, οι Τούρκοι φίλοι μου, οι Βαλκάνιες φιλενάδες μου και η Καυκάσια πρώτη αγάπη μου. Πολυπολιτισμός, είναι τα σχιστά μάτια μου και τα διπλά κλειδωμένα βλέφαρά μου, τα οποία προέρχονται από τη μογγολική φυλή, αν και είμαι τελείως μεσογειακός φαινομενικά.
Είναι επίσης, να ευχαριστώ τους φίλους μου για την κάθε έμπνευση, μέσα από την παγκόσμια Hotmail, χάρις στη γλώσσα υπολογιστών που έγραψαν αφιλοκερδώς Ελβετοί μαθηματικοί.
Τέλος, πολυπολιτισμός, είναι οι λέξεις θάλασσα , υάκινθος και Φαλάσαιρνα, και χιλιάδες άλλες, που είναι πανέμορφες και τόσο βαθιά ελληνικές, που ξεχνάμε ότι ανήκουν στην προ-ελληνική πελασγική γλώσσα και όχι στην πρωτο-ελληνική των Μυκηναίων. Και αυτή η ανακάλυψη είναι που δένει το παγκόσμιο με το ελληνικό: Το ελληνικό, πλουτίζει, μέσα από την επαφή με το παγκόσμιο, χωρίς να χάνει την αυτοτέλειά του.
Ζω τον πολυπολιτισμό στη ζωή μου, στη φυλή μου, στη γλώσσα μου, στο αίμα, στη σκέψη μου. Πιθανώς, παρόμοια ακριβώς αισθήματα έχει ένας μορφωμένος Ιταλός, Λιβανέζος, Αρμένιος ή Ισραηλινός: Κάθε άνθρωπος σε αυτή τη γωνιά της Ανατολικής θάλασσας
Δεν μου έμαθαν να είμαι Έλληνας: Είμαι Έλληνας, στα σημεία που είναι τα πιο ουσιαστικά: Στο να αγαπώ την ειρήνη αυτής της θάλασσας, τη γενναιότητα που εμπνέει το τοπίο, την μαλακή συνείδηση των ανθρώπων αυτής της χώρας. Είμαι Έλληνας, εκεί που τα γλυκά λόγια της μάνας μου στα ελληνικά, έδεσαν με τα φωτάκια των κρι-κρι, με τα θαλασσινά διακοσμητικά και την καλοκαιρινή διήγηση για το ταξίδι του Οδυσσέα, με την οποία έμαθα την αλφα-βήτα.
Είμαι Έλληνας, διότι σε πολύ θεμελιώδη στοιχεία της παιδικής ψυχής μου, την κατάλληλη στιγμή, μίλησαν με όμορφο τρόπο, στα ελληνικά. Μου μίλησαν επίσης, για να μη φοβηθώ ποτέ, για τη γενναιότητα που όμως θαυμάζει τον εχθρό στην Ιλιάδα, για την αυτοθυσία στο Μεσολόγγι, για την Λήθη μετά τον Εμφύλιο, για την Αγάπη στον διπλανό και για την καθαρότητα που δίνει η αληθινή γνώση. Αυτά τα θεμέλια βιώματα, με δένουν με τους Άλλους, διότι με γεμίζουν θάρρος: Το μίσος γεννά δειλούς, γιατί όποιος μισεί ακούει ουσιαστικά μόνο τον εαυτό του, ενώ αυτά τα όμορφα λόγια γέννησαν κοινωνίες –διότι είναι φτιαγμένα για να τα μοιραζόμαστε.
Στην ίδια την Ελλάδα μέσα, υπάρχουν πολλές αφετηρίες, η χριστιανική, η αρχαιοελληνική, υφασμένες όμως πάνω στον ίδιο ιστό, κάτω από τον ήλιο που όλα τα κάνει ένα κράμα από ασβέστη μαρμάρου και πάλλευκο φως. Αυτά τα στοιχεία, που ταιριάζουν τόσο με το κλίμα, είναι η πατρίδα μου και αυτά είναι και παγκόσμια με ένα τρόπο αλλά και μοναδικά εδώ. Τα μοναδικά, είναι τα στοιχεία που συνδυάζονται με ειδικό τρόπο στην ελληνικότητα μου, τα παγκόσμια είναι τα υπόλοιπα εφόδια μου -για το παγκόσμιο ταξίδι. Έχω δυο βάρκες να πατήσω και αυτό με κάνει απόλυτα ελεύθερο.
Επειδή τα έχω αυτά, όπως άλλοι, σε άλλους λαούς, έχουν κάποια από αυτά και κάποια άλλα ως θεμέλια της ύπαρξής τους, είμαι άνθρωπος ικανός να αγαπήσει και να καταλάβει τους άλλους και ταυτόχρονα να διατηρήσει την αρχική του μνήμη.,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου